-Искам да ме снимаш на оня камък! До мъжките чайки!
- Недей! Ще паднеш! А това са гларуси.
- Искам. С чайките и морето!
- Недей! Ще паднеш. Морето е море, ама мъжките чайки са гларуси.
-Искааааааам! Гларусите са мъжки чайки. Искам ни всички. Морето, чайките и мен! Снимай!
- Няма да ви хвана на кадър. Много сте, а морето е голямо.
- Искам. Искам снимка! Морето, трите мъжки чайки и аз.
После седна на камъка. Зад нея три гларуса и море. После снимах. Нея. После гледахме снимките. А там камък, море и три гларуса. А нея я няма.
После гледах снимките сам. Море. Три гларуса. Камък. А нея я няма.
После погледнах в сърцето си. Там тя, камък, море и три гларуса. После камъкът падна в морето, гларусите се уплашиха и излетяха, а морето избяга към океана. И остана само тя. Седнала на един камък, зад нея море и три мъжки чайки. Като гъски.
Роси Антов
Няма коментари:
Публикуване на коментар